Τι είναι άραγε η ζωή; Οφείλει να αναρωτηθεί κανείς.
"Βάρος όγκος και πυκνότητα " μου εξηγείς,
"Σημεία βρασμού και αγωγιμότητα " μου αναλύεις.
Αλλά εγώ αντιμάχομαι το κατασκεύασμα αυτό,
διότι στο τεχνητό κέλυφος σου, όπως είναι φυσικό,
δημιουργία, ευθύνη και αυτονομία, δε χωράνε σαν προσφερόμενο προϊόν.
Υποστηρίζω, πως πρέπει να αποδεχτείς λοιπόν,
πως το σύμπαν δεν είναι μια περίπλοκη συσκευή,
η οποία λειτουργεί με ντετερμινιστική λογική.
Γελοιότητες για εσένα αποτελούν όλα αυτά.
Μυστικισμό μυρίζεις στα λεγόμενα που έχεις μπροστά.
Δυσφορία σου πυροδοτεί, η ερμηνεία μου αυτή,
και σε κάνει να θέλεις, να σου πέσει το αφτί.
" Μα καλά !" σκέφτεσαι και συνεχίζεις " Κανείς δεν σου έχει πει,
πως το φάντασμα έχει εξορκιστεί; και πως μένει μόνο η μηχανή;"
Εσύ είσαι όμως αυτός που δεν κατανοεί,
Η δικιά σου ανάγνωση είναι ανακριβής.
Αυτό που έχει εξορκιστεί, είναι το σώμα και όχι η ψυχή.
Το φάντασμα, δεν εξορκίστηκε ποτέ απ' τη μηχανή,
αλλά αντίθετα, εξαπλώθηκε και ρίζωσε και σε αυτή.
Το μόνο που έχει επιτευχθεί, είναι περισσότερο σύγχυση για τη φυσική,
ενώ τα μυστήρια του νοητικού ναού,
ακόμη και σήμερα, άλυτα παραμένουν και ρίγη προκαλούν.
Εσύ είσαι ανίκανος να αναλογιστείς,
πως χημικό αλγόριθμο απλά, δεν αποτελείς,
Εσύ είσαι το πρόσωπο, που δεν μπορεί να δει,
πως ο τεχνητός αλγόριθμος είναι ανίκανος να σκεφτεί.

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου