Απ' την πρώτη σου πνοή,
ενεργητικός και φιλοπερίεργος ήσουν,
σα μια αλεπού μικρή.
Περάσανε τα χρόνια,
το σχήμα της ουσίας σου ακόνιζες,
την εύπλαστη ευφυΐα σου διαμόρφωνες,
τη δημιουργική σου δύναμη έπλαθες,
όπως ένα παιδί, ένα καστράκι στην παραλία,
με τη λιγοστή του φαντασία.
'Άλλαξαν όμως οι καιροί,
ψυχρή και κενή έγινε η ζωή,
και εξαναγκάστηκες και εσύ,
με τις επιταγές της εποχής,
να συμμορφωθείς,
και να χάσεις , ό,τι σε έκανε ευγενή.
Σπουδαίος έγινες στην τέχνη σου,
δέος προκαλείς, μέσα από τα έργα σου,
θαυμαστά είναι τα χρυσά τα χέρια σου,
σαν καθολική αρχή,
και από άποψη τεχνικής ,
όλοι σε εξυμνούν,
Αλλά δε σε αγκαλιάζουν.
Μπορεί όλη η κοσμόπολη...
να θαυμάζει αυτό που παράγεις,
αλλά απεχθάνεται αυτό που είσαι,
διότι η τέχνη σου η κομψή,
δεν πηγάζει από τη ψυχή,
τη συνείδηση και την ελεύθερη επιλογή,
αλλά από ζοφερό καταναγκασμό,
και απόδοση στο λεπτό,
κάτω από πλαίσιο μηχανικής υποταγής,
το οποίο απαρνιέται...
το φως και την αυγή.

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου